W miesiącu, w którym zlożylam doniesienie do prokuratury i sądu rodzinnego zadziało się tyle, że mogę się założyć - nie uwierzylibyście, gdybym je wszystkie wymieniła...
Opowiem może o prokuratorze:
Wchodzę do pokoju, najarane fajkami, aż ciemno, facet ma zęby koloru gliny i nie więcej niż 35 lat. Z miejsca mnie uprzedza:
- Będę musial tę sprawę umorzyć.
- Ale jak to?!?! - pytam. Nawet mnie pan nie przesluchal, swiadkowie, dowody...
- Gdyby pani byly mąż byl pijakiem, albo chociarz zwyklym czlowiekiem, a nie prawnikiem, już by siedzial. - przerwal mi pan prokurator.
-Panie prokuratorze, to jak ja mam żyć??? Co będzie z moimi dziećmi? Pan ma obowiązek, to są przestępstwa scigane z urzędu!!! - próbuję przekonywać.
- To niech pani zbierze trochę więcej dowodów: sprowokuje go, żeby dostala pani ponad 7 dni niezdolnosci do pracy, a jak wydzwania do domu, do pracy, na komórkę, to odbierać na 10 sekund i odkladać sluchawkę.
- Ale co to ma wspólnego z zarzutem, z którym przyszlam do prokuratury??? Zgodnie z art. i par. że każdy ma obowiązek, jesli choć podejrzewa, powiadomić policję, prokuraturę, sąd rodzinny o tym, ze dziecko może być krzywdzone. Wielka akcja trwa, plakaty, ulotki, telefony zaufania. Moje dzieci zostaly skrzywdzone, a pan mi mówi, że ja mam go prowokować, żeby mnie mocniej pobil?!!??!!!
- No, może wtedy latwiej będzie zarzuty mu postawić... To latwiej udowodnić, swiadków nie trzeba.
ZOSTAWIAM BEZ KOMENTARZA
Czy to na pewno kurator? Ta osoba pracuje dla wymiaru sprawiedliwości? Skandal! Ciekawe co mówiła drugiej stronie. Nie wierzę, żeby to była uczciwa osoba.
OdpowiedzUsuń